Vancomycin Intravenous, Injection i Ototoksyczność

Dożylne stosowanie wankomycyny może spowodować uszkodzenie słuchu oddział VIII pary nerwów czaszkowych. Trwałej utraty słuchu donosił. Dzwonienie w uszach czasami poprzedza pojawienie się głuchota, która może się rozwijać, pomimo odstawienia leku. Leczenie wankomycyną, zwłaszcza jeśli długotrwałe (> 10 dni), powinien być podawany z ostrożnością w pacjentach z wcześniej istniejących słuchu lub wzroku, szum w uszach, ponieważ może opóźnić się o uznanie lub umieścić w martwym punkcie diagnoza odporne wywołane przez działanie ototoksyczne. Aby zminimalizować ryzyko zatrucia, zwykła dawka nie powinna być przekroczona, korzystanie z innych ototoksyczny substancji należy unikać i surowicy stężenie leku należy okresowo ustalana i dawkowanie dostosowane do utrzymania pożądanych poziomów. Ototoksyczności, zazwyczaj były związane z poziomami serum wankomycyna od 80 do 100 µg/ml, chociaż toksyczne reakcje zostały oznaczone na poziomach zarówno niskich jak 25 mcg/ml. Seryjny audiogram muszą być uzyskane u chorych na tyle stary, aby być testowane i dawka zmniejszona lub leczenie natychmiast anulowane, jeśli objawy toksyczności się rozwijać.

Oralny, wankomycyna, jak zwykle, nie jest związana z płyty toksyczności ze względu na słabe wchłanianie z przewodu pokarmowego. Jednak, klinicznie znaczące stężenia w surowicy krwi zostały zarejestrowane u niektórych pacjentów po kilku doustnych dawek wankomycyny do aktywnego clostridium difficile rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego. Dlatego, gdy wankomycyna doustnie, lekarze mogą chcesz posłuchać zwykłym ostrzeżenia i środki ostrożności związane z użyciem dożylnego leku.