Raloxifene Hydrochloride i Historia porfirii

• Nazwa niezastrzeżona: raloxifene
• Postać farmaceutyczna: nie
• Inne znaki handlowe: Evista

Profilaktyka osteoporozy u kobiet po menopauzie. Czynniki ryzyka rozwoju po menopauzie osteoporozy i złamań związanych z, jak wczesne przekwitanie, starość, niska gęstość mineralna kości (IPC), niski wskaźnik masy ciała (BMI) niż zniszczenie lub rodzinną złamania, osteoporoza, nadmierne spożycie alkoholu, palenie tytoniu, brak aktywności fizycznej, niskie spożycie wapnia i witaminy D, przyjmowanie niektórych leków (na przykład, glikokortykosteroidy), a także stanu zdrowia lub choroby (np. reumatoidalne zapalenie stawów, cukrzyca, zespół Cushinga, nadczynność przytarczyc).

Leczenie osteoporozy u kobiet po menopauzie.

Ponadto, aby wystarczające spożycie wapnia, witaminy D i innych zmian w stylu życia (np. ćwiczenia fizyczne, unikanie nadmiernego spożycia alkoholu i wyrobów tytoniowych), eksperci zalecają leczenie farmakologiczne osteoporozy uważa się u kobiet po menopauzie z wysokim ryzykiem złamań (zazwyczaj ci, którzy doświadczyli poprzedniej biodra lub złamania kręgosłupa lub niskie IPC); leczenie może być również traktowane u kobiet po menopauzie z niskiej masy kostnej, choć są mniej dowodów potwierdzających w ogóle złamania zmniejszenia ryzyka u tych pacjentów.

Stosowanie leków o udowodnionej skuteczności antifracture zalecane; eksperci zazwyczaj zalecają raloksyfen jako drugiej lub trzeciej linii agentem po tym, jak inne leki (na przykład, bisfosfoniany) były próby.

Indywidualny wybór terapii opiera się na potencjalnych korzyści (w stosunku do SZCZELINOWANIA w celu zmniejszenia ryzyka) i skutków ubocznych terapii, preferencje pacjenta, choroby współistniejące i czynniki ryzyka.

Wykorzystać wapń i/lub witaminę D jednocześnie, jeśli codziennej diecie jest niewystarczająca.

Jest używany do zapobiegania i leczenia glukokortikoid wywołane osteoporozy.

Amerykańska szkoła wyższa Reumatologia (ACR) zaleca, aby zoptymalizować wapnia i witaminy D konsumpcji i modyfikacji stylu życia (na przykład, dieta, rzucenie palenia, obciążenia lub ćwiczeniami siłowymi) u wszystkich pacjentów, otrzymujących długoterminowe glukokortykoid terapię; ponadto, leczenie z oralnym bisfosfonat zaleca się u pacjentów z osoba o umiarkowanych poglądach-wysokie ryzyko złamań. Doustne bisfosfoniany są preferowane ze względu na ich demonstrowali antifracture korzyści, bezpieczeństwa i kosztów; specjaliści raloxifene może być stosowany u kobiet po menopauzie, jeśli nie ma innych metod leczenia.

Zmniejszenie częstości występowania inwazyjnego raka piersi w postmenopausal kobietach z osteoporosis.

Zmniejszenie częstości występowania inwazyjnego raka piersi u kobiet po menopauzie z wysokim ryzykiem rozwoju choroby. Długoterminowe obserwacje (około 7 lat) wykazały spadek wydajności w porównaniu z tamoksyfen w zmniejszaniu ryzyka inwazyjnego raka piersi (próby gwiazdy). Wpływ na częstość występowania raka piersi u kobiet z BRCA1 lub BRCA2 mutacje nie jest zainstalowana.

Nie badano u kobiet z historią napromienianie klatki piersiowej promieniowanie, które jest możliwe czynnikiem ryzyka dla nowotworu piersi.

Nie jest wskazany do leczenia raka piersi i zmniejszenia ryzyka nawrotu raka piersi. Nie jest wskazany w celu zmniejszenia ryzyka najeźdźczego nowotwór piersi.